حکومت نبوى در حکمت سینوى نیاز بشر به دین از دیدگاه ابن سینا

یکى از پژوهش هاى راهگشا در مقوله "نیاز بشر به وحى و نبوت"، بررسى و تجزیه و تحلیل آرا ابن سینا، به عنوان یکى از برجسته ترین فیلسوفان نظریه پرداز، در این زمینه است. ابن سینا از دو زاویه به این مسئله نظر انداخته است: نخست از زاویه فردى و معنوى و دیگر از زاویه اجتماعى و دنیوى. از نگاه نخست، ایمان به خدا، سیر و سلوک و حیات معنوى را در پرتو تعالیم دینى راه نجات و سعادت و عروج به مدارج کمال مى داند. او فصلى دلکش و خواندنى را تحت عنوان "مقامات العارفین" در فیلسوفانه ترین اثرش یعنى الاشارات والتنبیهات به تجزیه و تحلیل این بحث اختصاص داده است. علاوه بر این، وی در این اثر از طریق ضرورت نیاز به جعل قانونِ لازم الاجرا، بر ضرورت نبوت و شریعت استدلال می کند. اما بحث ابن‌سینا از نقش اجتماعى و دنیوى دین را باید بیش از هر جایى در مفصل ترین اثر مابعد الطبیعى او یعنى کتاب عظیم الهیات شفاء جستجو کرد. ابن سینا در این متن سترگ فلسفى ضمن اقامه برهانى بر ضرورت تشریع الهى و نیاز بشر به وحى و نبوت براى اداره بهینه اجتماع بشرى، جزئیات و لوازم این نظریه را مورد بحث و کنکاش قرار داده است. از نظر او، نبی از طریق آوردن برترین قانون، تربیت اخلاقی و معنوی مردم، و طراحی ساختار مدینه و نهادهای آن زمینه را برای سعادت فرد و جامعه مهیا می سازد. نگارنده این مقاله کوشیده است در حد بضاعت خود به کاوش در این نظریه و تجزیه و تحلیل ابعاد و اجزا آن بپردازد.